แค่บางคน ที่เคยแคร์
แต่ไม่ใช่ตอนนี้ใช่ไหม
ได้เวลา ปล่อยเธอไป
เมื่อเธอปล่อยให้เขาเข้ามา
รักเท่าไร เธอคงไม่จำ
ต้องมาเจ็บเพราะความไว้ใจ
เหลือคนเดียวที่ต้องเสียใจ
คือฉัน ที่ต้องเช็ดน้ำตา
ใจมันอ่อนแอแล้ว
ฮู้ว่าอ้ายบ่แคร์กันอีกต่อไป
ปานถืกฟ้าผ่าลงกลางใจ
เห็นอ้ายไป กับคนอื่น
ยืนเฮ็ดเซ่เหว่ ป้าดโถ่ คือกล้าเฮ็ด
พากันขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด
แต่เฮา ต้องเช็ดน้ำตา
สาธุแหม้ ให้เลิกกันแหน่แหม
ให้เขาตั๋วแหน่แหม้ ให้เขาบ่จริงใจแหน่แหม
สาธุแหม้ ให้เขาถิ่มแหน่แหม
อย่าได้พ้อฮักแท้ ให้เจ็บคือเฮาแหน่แหม
สาธุ
เจ็บครั้งนี้ จำจนตาย
เกลียดกับคนใจร้ายอย่างเธอ
เกิดชาติไหน อย่าได้เจอ
อย่าได้เจอ กับคนหลายใจ
รักเท่าไร ก็ต้องพอเสียที
เพราะว่าเธอนั้นไม่มีหัวใจ
ฉันจะลืมอะไรที่เคยเสียไป
จะลืมมันไปว่าเคยรักเธอ
สาธุแหม้ ให้เลิกกันแหน่แหม
ให้เขาตั๋วแหน่แหม ให้เขาบ่จริงใจแหน่แหม
สาธุแหม้ ให้เขาถิ่มแหน่แหม
อย่าได้พ้อฮักแท้ ให้เจ็บคือเฮาแหน่แหม
สาธุ
ฉันยินดีปล่อยเธอให้ไป
ก็ไม่มีอะไรเรียกร้อง
ปวดร้าวเท่าไร จะไม่อ้อนวอน
มีแต่คำอวยพรให้เธอ
สาธุแหม้ ให้เลิกกันแหน่แหม
ให้เขาตั๋วแหน่แหม ให้เขาบ่จริงใจแหน่แหม
สาธุแหม้ ให้เขาถิ่มแหน่แหม
อย่าได้พ้อฮักแท้ ให้เจ็บคือเฮาแหน่แหม
สาธุ